Sportvis Vangsten Registratie • sinds 2001 • 31.621 leden • 1,271744 miljoen vangsten

Of zoek naar:
Home / Nieuws / De bouw van een nieuwe visboot

De bouw van een nieuwe visboot


Ronald Blaauw en z'n vader besluiten, na jaren visplezier in een polyester visboot, een nieuwe aluminium boot te laten bouwen. Ze schreven een uitgebreid verslag van hun ervaringen.

Het moet ergens in het voorjaar zijn geweest. Hoewel we erg veel plezier van onze boot hebben gehad, willen we toch iets anders. Tot dan hebben we 7 jaar lang gevist in onze Nicki 420. Een toer/visboot van polyester. 8 pk honda met elektrische start en een minn kota fronttroller er op. Niks mis mee. Rond april is het dan zover. Ik kijk eens wat op internet en bepaal de verkoopprijs. Na wat overleg weten we wat de prijs moet zijn. Laten we maar eens kijken wat er voor wordt geboden. Ik zet de Nicki op een aantal sites te koop.

Al snel heb ik, naast veel kijkers, ook wat belangstellenden. Uiteindelijk verkopen we de boot nog voor de zomer. De trailer en honda gaan in 1 koop mee. Dat was eigenlijk sneller dan we hadden verwacht. Ineens hebben we geen boot meer. Nou is het vissen in de zomer toch niet zo ons ding, maar dit is wel balen. Al snel gaan we op zoek naar een nieuwe boot.

Tip 1: bepaal zelf je eisen, ze zijn voor iedereen anders

Onze nieuwe boot moet aan een aantal eisen voldoen. Hij moet van aluminium zijn, bij voorkeur gelast en niet geklinknageld en hij moet in de garage passen. Dat laatste betekent een boot van rond de 4,5 Mtr. We kijken naar Lund, Alumacraft, Monark, Marcraft en Tomasco. In 3 dagen bezoeken we 5 adressen. We kunnen geen boot meer zien. Wat zijn er toch veel verschillen en wat is het lastig dit allemaal te vergelijken. Ik zet alles keurig naast elkaar in een spreadsheet in de pc.

Onze eerste voorkeur gaat uit naar Monark. Helaas gaat deze niet in onze garage passen. Valt dus af. De lund en alumacraft zijn niet/nauwelijks aan te passen aan onze wensen. Daarnaast zijn ze niet gelast. Lekker licht zijn deze boten wel. Toch vallen ook zij af. Marcraft en Tomasco blijven over. We zijn onder de indruk van het vakmanschap van de botenbouwers. Vooral Tomasco legt de nadruk op kwaliteit.

Tip 2: ga zoveel mogelijk met andere vissers(-boten) mee

Alleen het beste is goed genoeg. De vaareigenschappen van de Marcraft zijn goed. Een korte proefvaart bevestigd dat. Ondertussen lees ik veel over boten op het internet. Ik luister goed naar anderen. Het beste beeld krijg ik door eens mee te varen op de Marcraft van Sean Wit en de Monark (inmiddels Starweld) van Jorrit Venema. Beide prachtboten. Tijdens de gastsessies bij beide mannen vallen de vangsten heel erg tegen. Het gezelschap maakt veel goed. Ik krijg een heel goed beeld van de boten en vooral van wat ik wel en niet zelf wil. Met dit beeld kijken we nog eens naar Tomasco.

Tom Jorna blijkt in staat om aan onze wensen te voldoen. Onze boot heeft namelijk een wat afwijkende lengte. Daarmee past het schip precies in onze garage. De motor en trailer kan Tom ook leveren (tegen aantrekkelijke condities). Tijdens het tweede bezoek zien we de boten van Ivo Bindels en Lucien de Kroon in aanbouw. Ik volg de belevenissen van beide heren vanaf dat moment op de voet. We twijfelen nog. Uiteindelijk geven een aantal details de doorslag. We gaan voor de Tomasco pikefighter 465. Maar dan wel een pikefighter 465 van 440 cm. Anders past het geheel (met trailer en bbm) weer niet in de garage.

Tip 3: vraag om maatwerk

Gelukkig kan Tom alles op maat maken. Eind augustus maken we de deal rond. Voorlopig hebben we dus geen boot om mee te vissen. Eerst maar eens vakantie vieren. Voorgaande jaren nam ik vrouw en kinderen nog wel eens eens mee aan boord. Dit jaar dus niet. Geeft niets. De zomer kent helaas toch erg weinig hele mooie dagen waarop we het water op
zouden willen.

Ik stap nog eens bij Jorrit op. Jorrit mist een hele mooie snoek. Los vlak voor de Monark. Een paar dagen later, als hij op precies dezelfde plek een vis vangt, blijkt het zijn pr te zijn. Wat een vis! Ondertussen wachten we op een bericht uit Stiens. Het word langzaam herfst. Ik vang zomaar een aantal metersnoeken vanaf de kant. Zelden ving ik zoveel en zo groot als deze herfst. Dat lukt dus ook prima zonder boot.

Omdat Tom de hele boot zelf bouwt, is hij erg druk. De boten van Ivo en Lucien zijn inmiddels af. Ik lees de enthousiaste verhalen. Ik krijg steeds meer zin in onze eigen boot. In November zie ik Tom op de beurs in Utrecht. De boten van Lucien en Ivo staan er ook. Blijkbaar ben ik niet de enige die graag een boot uit Stiens wil want Tom is nog steeds erg druk. Eind november is het dan zover. Het pakket met gesneden aluminium is bij Tom afgeleverd en
het bouwen kan beginnen. De eerste delen worden gelast.

Hoewel het nu misschien nog op een glijbaan lijkt, is dit toch echt het prille begin van onze boot. Binnen een aantal dagen krijgt het langzaam vorm. Als ik tussentijds wat foto's krijg van Tom, is al duidelijk de ronde spiegel te zien. Dit is om het backtrollen soepeler te laten verlopen. Deze ronde spiegel draagt verder positief bij aan de vaareigenschappen. Op onderstaande foto is goed de vorm van het onderwaterschip te zien.

Tip 4: vergeet niet te vissen tijdens de bouw!

Vlak na Kerst stap ik nog eens op bij Sean Wit (van www.metersnoeken.nl). Ik zal deze dag als gids dienen. Het waait die dag flink. Zeker windkracht 4 met pieken naar 5. op een flink meer in het noorden des lands geeft dat flinke golven. We vliegen werkelijk over het water. Wat zou het toch mooi zijn als ik dit met mijn eigen boot straks ook kan. De dag verloopt voor wat de vangsten betreft niet erg goed. De stoelen daarentegen blijken een prima keus. Dezelfde stoelen die straks op onze boot geleverd worden.

Tijdens het kerstdiner wordt er “democratisch” besloten dat de kleur van de boot toch zwart moet zijn. De jaarwisseling en de eerste week van januari kenmerken zich door enorme hoeveelhedenneerslag. Dat zorgt voor wateroverlast, verhoogde dijkbewaking en het vol laten lopen van poldersin mijn visgebied. De bewoners van het geboortedorp van Pa worden zelfs geëvacueerd! Water genoeg maar van vissen komt dus niets.

Tip 5: ga regelmatig kijken

In de 2e week van januari krijg ik mail van Tom. Hij stuurt foto's van de boot. Het werk schiet al aardig op. We spreken af dat we snel langskomen om alles nog 1 keer te controleren voordat de boot wordt geverfd. Op de foto's is al duidelijk te zien waar de benzinetank komt, waar de elektromotor komt en waar de hengels straks worden opgeborgen. Vrijdag de 13e reizen we dan af naar Stiens. Accu mee en vol verwachting. Als dat maar goed gaat....

Rond het middaguur arriveren we in Stiens. Als we binnenkomen zien we Tom druk aan het werk met onze boot. Het schiet al aardig op. Ik zie al duidelijk verschil met de foto's die Tom eerder mailde. De waterbak en de luiken aan de achterkant zijn zichtbaar. De hengelkasten zijn aanwezig en de boegplaat is klaar. Daar komt straks onze fronttroller met AutoPilot. Tom verteld wat de vervolgstappen nu zijn en laat ons nog wat keuzes maken. De meegebrachte accu blijft in Stiens zodat Tom rekening kan houden met de afmetingen en het verdelen van het gewicht over de boot.

Had ik al gezegd dat we hebben besloten de boot de kleur zwart te geven? Tom weet het nu in ieder geval wel. Nog deze maand krijgt de boot zijn kleur. Dit laat Tom doen door andere vaklieden. In meerdere lagen wordt een keiharde laag aangebracht. Omdat de boot gekanteld moet worden en de lagen moeten drogen neemt dit wel wat tijd. In de werkplaats zien we het materiaal voor de vloerplaat en andere liggende(houten) delen. Sterk waar nodig en licht waar het kan. Glad aan de onderkant zodat de kans op houtrot minimaal is. We nemen nog wat details door zoals bekleding (marinetapijt) en de aansluiting van elektra. Ik meet nog wat zaken op zodat ik precies weet hoeveel spullen er straks in elk vak passen. De hengelkasten luiken zijn 40 tot 50 cm diep. Daar past straks voldoende materiaal in. Met een tevreden gevoel gaan we terug naar huis. Onderweg beseffen we dat het echt zien en voelen toch veel meer zegt dan wat plaatjes in de mail.

Tip 6: denk ook na over trailer, hengelsteunen en stoelen

De week daarop besluiten we dat we toch liever een 30pk willen. Direct bel ik Tom. Geen enkel probleem. We zijn nog net op tijd. De order wordt aangepast aan onze wensen. In februari volgt dan de lang verwachtte “horrorwinter”. Even is er zelfs hoop op een Elfstedentocht. Dat betekent ook dat het spuiten en vooral drogen van de boot wat langzamer gaat. Met zulke lage temperaturen duurt het uitharden nou eenmaal wat langer. Vlak voor de wintersportvakantie heb ik contact met Tom om de laatste details voor de trailer nogmaals door te nemen. De kanteltrailer krijgt pu-rollen omdat die gewoon veel beter zijn dan zwarte rubber-rollen. Geen zwarte strepen meer op de boot en het traileren gaat veel makkelijker.

Als we begin maart terug zijn van de vakantie zal de boot bijna klaar zijn. We maken een afspraak om langs te komen voor de laatste details. Zo zullen we onder meer de plek van de stoelen, visvinder en hengelsteunen vaststellen. Ondertussen vraag ik alvast een “kenteken” aan bij het RDW zodat Tom de juiste plakletters kan aanbrengen.

Begin maart is de boot vrijwel klaar. We gaan Tom vertellen wat de exacte plaats van de stoelen, hengelsteunen en visvinder moet zijn. Ook de fronttroller wordt gemonteerd een aangesloten. Die hadden we nog omdat we die bewust niet hadden verkocht. Als we bij Tomasco arriveren zien we de boot staan. Wat een plaatje!. De 30 pk Honda hangt er al achter.

Tip 7: neem de tijd voor een testvaart met boot en trailer

Na enkele uren werken aan de boot gaan we een eerste proefvaart maken in onze eigen boot. Bij de trailerhelling blijkt dat de hele set perfect op elkaar is afgesteld. De boot rolt zo het water in. De honda start in 1 keer. Spannend. Dan varen Pa en ik achteruit een stukje bij de trailerhelling vandaan. Even keren en dan het meer op.

Alles werkt perfect. Verlichting, benzinemeter, bildgepomp, visvinder en fronttroller. Omdat de motor eerst wat moet warmdraaien, varen eerst rustig verder. Als de motor warm is, draai ik kort het gas open. Al snel komt de Tomasco in plane. De snelheid loopt op tot boven de 30 km/h. Tevreden kijken we elkaar aan. Wat een boot! Als we terug zijn bij de helling ziet Tom dat het in orde is. We draaien de boot moeiteloos en soepel op de trailer. Scheelt toch wel hoor: die pu-rollen. Omdat de trailer nog te lang is en de registratieletters nog aangebracht moeten worden besluiten we de boot een paar dagen later op te halen. Dat weekend zorg ik voor een goede verzekering van de boot incl trailer en motoren.

Als ik thuiskom is het registratienummer bekend. Ik sms het snel daar aan Tom. Pa en ik plannen onze eerste visdag. En paar dagen later halen we de boot op. Wat een heerlijk gevoel om met je eigen boot achter je auto te vertrekken uit Stiens. De foto spreekt boekdelen. Bij thuiskomt blijkt de set precies in de garage te passen. Echt maatwerk.

Tip 8: geniet van je eerste visdag!

Die woensdag gaan we samen voor het eerst vissen. We kiezen voor een plas dichtbij. Tijdens het traileren loopt alles op rolletjes. De honda slaat weer direct aan en we varen rustig de plas op. Nu blijkt dat de visvinder en de hengelsteunen perfect zijn geplaatst. Alleen de vis ontbreekt nog. Na wat gesleept te hebben met pluggen, besluiten we te gaan driften met doodaas (sardines om precies te zijn). Dat werkt! We vangen de eerste vissen in onze nieuwe boot.

Het driften met de fronttroller gaat prima. Tijdens het vissen valt op hoe stabiel de boot is. Ook tijdens het landen van vis, samen aan één kant, geeft de boot geen krimp. Zowel achter op de boot als op het werpdek voorin is voldoende ruimte om lekker staand te werpen. Helaas hebben de vissen geen oog voor ons kunstaas. Het blijft uiteindelijk bij 3 vissen. Voldaan verlaten we het water. Het traileren gaat ook ineens veel sneller. Boot aan de lierband, draaien, spanbandjes achter de boot vast, lichtbalk aansluiten en klaar zijn we. Dat alles binnen 10 minuten. Natuurlijk laten we de hengels en kunstaas gewoon in de afsluitbare hengelkasten. Als we nog snel even een blik op de benzinemeter werpen, zien we dat we niet erg veel hebben verbruikt. Op de tank van ruim 25 liter kunnen we dagen lang varen.

De week erop gaan we naar een groter water waar we al eerder waren. Die dag is er flink meer wind. Het meer is wat troebeler. Meestal is dat slecht voor de vangsten. Eerst varen we door een kanaal. We ontdekken wat interessante plekken op de visvinder. Helaas hebben de vissen deze plekken nog niet ontdekt. Dan maar door naar het meer. Even kan de boot weer op topsnelheid over het water. Met de wind op de kop een hele belevenis. De boot geeft geen krimp. Zelfs geen spatwater in de boot. Snel zoeken een plek in de luwte op. Helaas geven de vissen ook hier niet thuis. We zien een andere boot wel een snoekje vangen. Dat geeft hoop. Wat we echter ook proberen, we krijgen geen aanbeet. We leggen even aan voor een korte pauze.

Na de pauze proberen we nog van alles. Zelfs een bezoekje aan de jachthaven levert niets op. Andere boten vangen daar ook niets. De vis lijkt spoorloos verdwenen. De watertemperatuur loopt inmiddels op naar 10 graden. Het goede nieuws is dat het wel schitterend mooi weer is. We genieten dan ook volop. Op de terugweg rijden we nog even langs onze vaste hengelsportzaak. We kopen daar onze zonnebrillen. Die hebben we nodig als we eind april met de Tomasco naar Zweden gaan. Daarmee komt doel dan in zicht: vissen op een perfecte boot op een mooi meer in Zweden. Het wachten op de boot duurde lang, maar het was het meer dan waard.